Deze Amerikaanse militaire
buizentester uit de jaren '50 is het oudste type uit de TV-7 reeks. Het gaat om
een compact en draagbaar meetinstrument in een afsluitbare aluminium
behuizing. Behalve de gebruikelijke kortsluit- en gastest is het
mogelijk om versterkerbuizen te testen op steilheid bij een vaste
anodespanning van 150 volt. Verder kan een emissietest (35 volt in
serie met 150 ohm, dus geen standaard test) worden gedaan op diodes en kunnen afstemogen worden
getest. De "ogentest" heeft alleen zin voor buizen die op
een lage anodespanning kunnen werken.
|
|
Aluminium koffer
|
|
Er zijn 13 buisvoetjes gemonteerd zodat de meeste Japanse en
Amerikaanse buizen van 1925 tot 1960 kunnen worden getest. Naast de
gebruikelijke voeten voor UX4, UY5, UX6, UX7, octal, loctal, noval
en 7-pens buizen is het ook mogelijk om Acorn en draadbuisjes in te
steken. Een topaansluiting is aanwezig.
De noodzakelijke verbindingen worden gelegd met behulp van 7
draaischakelaars, elk met 10 standen. Elke spanning heeft zijn eigen
schakelaar waarmee voor een verbinding naar een specifieke buispen kan worden gekozen.
De Amerikaanse I177B buizentester (1943) is de
voorloper van de TV7U
|
|
|
De 7 spanningen
zijn de gloeispanning (2 verbindingen), de roosterspanning,
anodespanning, schermroosterspanning, kathodespanning en remrooster
spanning. Daarnaast is een reostaat aanwezig om afwijkingen van de
netspanning te kunnen compenseren, een functie draaischakelaar en 8 functie druktoetsen.
De lekstroom wordt uitgelezen via een neon lampje, het meetresultaat
wordt uitgelezen op een draaispoelmeter (schaal 0...120).
De
biaswaarde (voor versterkerbuizen) en de shunt weerstand (voor
diodes) kunnen traploos worden ingesteld.
|
|
De Canadese versie heeft 4 extra buisvoeten in
de deksel
|
|
Het apparaat is ontworpen door Hickok, het gaat om een
verdere ontwikkeling van de I177B tester uit 1943. De fabrikant is Supreme Instruments. Andere versies
van de TV-7 zijn gemaakt door Hickok zelf, Stark (Canada) en
Foreway. Het toestel werkt goed, minpuntjes zijn de uitlezing van de
steilheid (indirect op een relatieve schaal van 0 tot 120, zie de omrekentabel) en
het naregelen van de netspanning. Deze instelling moet weer worden
herhaald na het insteken van een wat zwaardere (of lichtere) buis. Pluspunten
zijn de compacte afmetingen, de zeer solide bouw en de (relatief)
eenvoudige instelling van de parameters.
Latere varianten zijn de versies TV7A t/m D. Vanaf de TV7A/U
worden keramische draaischakelaars gebruikt. De Canadese TV7C/U heeft 4 extra buisvoeten die in de deksel zijn
gemonteerd, n.l B9G, Mazda octal, A5 en B7.
Jewell Robert Williams, 1890..1953
|
|
|
De latere TV7D/U is voorzien
van een extra steilheidsbereik (F). Dit bereik is gelijk aan het
bereik E, dus 0 tot 30 mA/V. Echter, de instelling van de
roosterspanning is in bereik F tien maal zo laag, dus 0 tot -4 volt
(bedankt Karel!).
Hoewel het uiterlijk van het apparaat anders doet
vermoeden zijn de feitelijke mogelijkheden niet veel uitgebreider dan die
van een eenvoudige emissietester. Dat komt door de
vaste en tamelijk lage anode- en schermroosterspanning in combinatie
met de gekozen meetmethode (steilheidsmeting). Bij het meten aan
eindbuizen worden daardoor waardes gevonden die aanzienlijk lager
zijn dan de door de fabrikant van de buizen opgegeven waardes. Je
krijgt hierdoor wel een goede indruk van de kwaliteit van de
emissie, maar niet van de steilheid in het normale werkgebied van de
buis. Kleinere voorversterkerbuizen worden overigens wel getest bij
een normale instelling.
Supreme Instruments is opgericht in 1926 in
Greenwood Mississippi door Jewell Robert Williams. Het bedrijf houdt
zich vanaf de start tot in de jaren '50 bezig met de produktie van radio
testapparatuur. In 1956 wordt Supreme verkocht aan concurrent Hickok,
in 1958 bestaat het bedrijf niet meer.
Het toestel ziet er nog zeer fraai uit en is waarschijnlijk
niet veel gebruikt. Dit meetapparaat is in 2011 nagekeken, het is eigendom van Thijs
Moerman. Hierbij is het toestel gecalibreerd en is een kleine
reparatie uitgevoerd aan het netsnoer. Verder is de weerstand die over het neonlampje
is aangebracht vervangen door een instelbare weerstand. Hiermee kan
de gevoeligheid van de kortsluittest worden ingesteld, zoals ook bij
de latere Hickok testers het geval is.
|
|