Variant is de 9710M, deze heeft een dubbele conus en een frequentiebereik tot 20 kHz. Oorspronkelijke prijs was Hfl 54,75.

De hoogohmige varianten zijn de 9710A (800 ohm), 9710B (400 ohm), 9710AM en 9710BM. Het rendement van deze hoogohmige types is 2,8%.

Bij de luidspreker is een rood-koperen voering aangebracht op de ijzeren kern ter hoogte van de poolplaat. Hierdoor is de spreekspoel impedantie vrijwel constant, ook voor de hogere frequenties. Een andere bijzonderheid is dat de papieren "punt" van de conus tot in de kern doorloopt, hiertoe is in de kern een verdieping aangebracht. Deze constructie dempt de resonantie van de conus. De resonantiepiek is 9 dB.

Parameters: SPL @ 1m=97 dB, QMS=2.28, Qts=0.63, Vas=100 l, Xmax=0.7

Radio Bulletin, aug 1953

In de jaren '70 werd deze luidspreker ook verkocht als de AD9710 (code 2422 258 48002 voor de AD9710M/01). Ook verscheen eind jaren '70 een variant met een keramische magneet, de Philips 9710MC (zie foto bovenaan). Deze uitvoering is iets minder diep (9,4 cm), is wat lichter (1320 g) en heeft een standaard impedantie van 8 ohm. De verdere eigenschappen van deze variant zijn gelijk aan die van de 9710 met ticonal magneet.