Dit apparaat speelt uitsluitend de Pathé "hill-and-dale" platen af. De geluidstrillingen worden direct overgebracht op de papieren conus van de Diffusor. De conus is voorzien van een metalen ring met koord op 2/3 van de diameter, waarschijnlijk om ongewenste trillingen te dempen. Een bijzonderheid is de instelbare aanslag van de arm voor 3 populaire plaatdiameters.

In 1894 richten de broers Charles en Émile Pathé de Compagnie Générale des Machines Parlantes Pathé Frères op. De eerste fonograaf was "Le  Coq" en daarna kwam de "Pathéphone". Hierop spelen de normale kleine 5 cm wasrollen. In 1906 werd de grammofoon markt betreden met "hill-and-dale" afspelers. Plaatdiameter 24 cm en 28 cm, speelrichting van binnen naar buiten en een draaisnelheid van 90 tot 100 t/min. Pathé was altijd  al eigenwijs, (maar meestal ook beter). Een Pathé adapter was beschikbaar voor andere grammofoons, en de platen speelden perfect op hun eigen Pathéphone apparaat. In het Verenigd Koninkrijk kostten de platen 9d elk, wat zeer concurrerend was. In 1908 werd de productie van wasrollen gestaakt, in 1909 introduceerde Pathé enorme 50 cm platen opgenomen met 120 t/min onder de naam Pathéphone Majestic. In 1911 was Pathé de op een na grootste platenfirma in Europa met een omzet van $2.000.000 per jaar.

Pathé platen speelden van binnen naar buiten tot het jaar 1915. De eerste platen uit 1905 zijn van was gemaakt, op een ondergrond van cement. Het label was niet van papier, maar de titels werden, net zoals bij een wasrol, in cirkelvorm ingegraveerd. De letters werden opgevuld met witte of okerkleurige verf. In 1906 werd overgestapt op schellak, eveneens met ingegraveerde teksten. Papieren labels kwamen pas in 1915 toen werd overgestapt op platen voor 80 t/min die van buiten naar binnen speelden. Tot 1923 werden de platen vanaf een master rol vervaardigd met behulp van een pantograaf.